اندازه گیری قطبش باریکه دوترون قبل و بعد از شتاب گرفتن

مدت زیادی است دانشمندان فیزیک هسته ای در حال تحقیق روی شناخت واقعی نیروی هسته ای در سیستم های چند نوکلئونی هستند.از یک سو دانشمندان نظریه پرداز با ارائه ی مدل های متفاوت سعی دارند مقادیر انتظاری مشاهده پذیرهای مربوط به سیستم های چند نوکلئونی را پیش بینی کرده و از سوی دیگر دانشمندان تجربی کار با اندازه گیری مشاهده پذیرهای مذکور سعی در محک زدن میزان صحت مدل های ارائه شده دارند. در حال حاضر تفسیر و تطبیق نتایج مربوط به سیستم های دو نوکلئونی به خوبی امکان پذیر است. اما کاربرد مدل های دو نوکلئونی برای سیستم هایی با بیش از دو نوکلئون با مشکل مواجه می شود. خصوصا، مشاهده پذیرهای اسپینی سیستم های سه نوکلئونی به کمک مدل های مذکور قابل تفسیر نیستند. این موضوع به وضوح نشان می دهد که اطلاعات ما در مورد بخش اسپینی نیروی هسته ای ناکامل است. بنابراین نیاز می باشد که مطالعات تجربی و تئوری در خصوص بخش اسپینی گسترش پیدا کند، این گسترش می تواند از طریق بکارگیری باریکه ی قطبیده ممکن شود. بنابراین اندازه گیری قطبش باریکه ها درآزمایش های پراکندگی، با دقت بالا و هزینه ی حتی الامکان پایین ضروری است. در این راستا ما قطبش باریکه ی دوترون در خط پرتو کم انرژی را با روشی آسان و کم هزینه و در زمانی کوتاه به وسیله پی قطبش سنج لمب شیفت (lsp) به خوبی مانند قطبش خط پرتو با انرژی بالا توسط bina اندازه گیری کردیم. در انرژی پایین، باریکه ای از دوترون های قطبیده بعد از خروج از polis کند شده و روی سیستم آشکارسازی lsp متمرکز می شوند. سه تشدید در محدود52 تا 63 میلی تسلا توزیع حالت های اسپینی مختلف باریکه ی قطبیده ی دوترون را نشان میدهد. در خط پرتو انرژی بالا اندازه گیری با به کارگیری آشکارساز bina در پراکندگی dp انجام شده است و نسبت عدم تقارن ?/?0 به عنوان تابعی از زاویه ی سمتی ? به دست آمده و با داشتن مقادیر قدرت آنالیز این نسبت برای استنتاج قطبش استفاده گردیده است. در این کار نشان دادیم که قطبش قبل و بعد از شتاب گرفتن تقریبا یکسان است